دوره مقدماتی(Beginner)

توضيحات كلى : يك خلبان مبتدى در انتهاى دوره ، دانش و مهارت هاى پايه اى لازم را براى پرواز و تمرين طبق طرح درس دوره مبتدى تحت نظارت مستقيم مربى با رعايت محدوديت هاى معين شده در اين متن مياموزد.

لوازم الزامى :

1- بال پاراكلايدر با استاندارد EN-A و يا LTF-1.

2- هارنس : در مرحله تمرين زمينى استفاده از هارنس Ground Handling بلامائع است اما در تپه آموزشى و پرواز بلند استفاده از هارنس داراى اير بگ و يا بک پروتكشن و داراى استاندارد ENالزاميست.

3- كلاه ايمنى : كلاه ايمنى غضعاك داراى استاندارد EN966.

4- كمكى : كمكى داراى استاندارد EN و یا LTF مطابق با Total Weight in flight.

5- بيسيم : استفاده از ٢ دستگاه بيسيم متصل به خلبان در كليه پروازها ( و نه تمرين زمينى ) الزاميست.

6-لباس ،پوتين و دستكش: استفاده از پوتين ساقدار در تپه آموزشى و پرواز بلند( جهت محافظت از مچ پاى خلبان) الزاميست و دستكش و لباس با صلاحديد مربى استفاده شود.

بيمه :

1- مربى ملزم به داشتن بيمه مسئوليت مدنى مربيان پاراكلايدر باتاريخ معتبر می باشد.

2- هنرجو ملزم به تهيه بيمه از فدراسيون پزشكى ورزشى و داشتن بيمه حوادث انفرادى معتبر و ارائه يك كپى از بيمه نامه ها به مربى ميباشد.

موارد آموزش عملى :

1- Pre Flight Check کامل با رعایت اولویت ها.

2- شيوه اتصال صحيح با رعايت اولويت ها.

3- Ground Handling: اجرای Forward Launch، دویدن و کنترل سرعت، کنترل حالت پاندولی، کنترل مسیر حرکت با استفاده از فرامین و جابجایی خلبان ، حرکت به سمت نقطه مرجع و Flare Out.

4- در مرحله Take Off از تپه و پرواز بلند : انتقال نرم و آرام از حالت دویدن به مرحله پرواز.

5- اجرای گردش های 360 درجه Flat.

6- در مرحله فرود : الگو های مجاز شامل PTS,PTL,PTU,PT8(استفاده از تمام الگو ها اجبارى نيست).

7- فرود حتما رو به باد روی پا با اجرای Flare Out به موقع

8-در هر پرواز نمایش Post Flight Procedure شامل ( و نه محدود به):

الف-Deflation و جمع موقت بال

ب-کنترل ترافیک در هنگام خروج از محدوده فرود

ج-جدا سازی و باز کردن تجهیزات

9-اجرای Post Flight Check تجهیزات و جمع و بسته بندی تجهیزات

10- خلبان باید قابلیت تفسیر آنچه در یک پرواز ساده انجام می شود را داشته باشد و بتواند پگونگی تاثیر باد بر پرواز و موانع را بطور ساده توضیح دهد.

موارد تئورى : مدت زمان كلاس حداقل 6 ساعت

١- هواشناسى :

الف- فشار هوا و رطوبت ،

ب- باد : چيست،دليل رخداد،سرعت،جهت، Gust ،باد نسبى

ج-گرما و دما، Thermal( بطور اختصار)

د-انواع اصلى ابر بر اساس شكل(به اختصار صرفا نام و تصوير)

2-Aerodynamic :

الف- آناليز نام \اراكلايدر ، تشريح ساختمان پاراكلايدر و ساير اجزا آن

ب- نيروهاى اصلى Aerodynamic و توضيح كلى ( بدون جزييات)

ج- Airfoil واجزا أن و خطوط فرضى مهم (أشنايى كلى)

ه-Airspeed, Wind Speed, Ground Speed

د-تعريف كلى Stall و خطرات أن ( بصورت كلى ونه جزئى)

ه-Turbulene( به طور مختصر و کلی)

ى- كلاس بندى انواع پاراكلايدر ها و شيوه انتخاب تجهيزات براى هنرجو مبتدى

اطلاعات كلى:

تاريخچه پاراگلايدر در جهان و در ايران

محدوديت هاى تعرين شده :

1- پرواز صرفا در سايت هاى تایيد شده توسط كميته استان براى سطح مهارت هنر جوى مبتدى

2- حداكثر سرعت Base Wind دوازده كيلومتر بر ساعت

3- حداكثر سرعت باد گاست ١٥ كيلومتر بر ساعت

4- حداكثر پیک گاست ٥ كيلومتر بر ساعت طى ٣٠ ثانيه

5- حداكثر زاويه باد نسبت به خط شيب براى (Cross Wind Take off) 15 درجه

6- حداكثر قدرت ترمال ٠/٥ متر بر ثانيه

7- در هنگام Take Off تا زاويه 60 درجه از هر سمت نسبت به مسير دويدن خلبان نبايد مانعى باشد.

8- شيب ناحيه Take Off ٣:١و يا ٢:١ حداكثر .

9- در پرواز Towing در باد بيش از ٥ كيلومتر بر ساعت ، باد نبايد بيش از ٢٥ درجه نسبت به مسير حركت وينچ زاويه داشته باشد.

10- در هنگام پرواز خلبان مبتدى ، هر مربى صرفا مجاز به هدايت و آموزش يك خلبان ميباشد و نه بيشتر.

11- حداقل انجام يك پرواز تندم آموزشى پيش از انجام اولين پرواز بلند

12- حداقل ارتفاع سايت براى پرواز بلند ٢٠٠ متر

13- مسئوليت انتخاب سايت و تشخيص هواى مناسب و استفاده از تجهيزات استاندارد و صدور فرمان هاى صحيح بر عهده مربى ، و مسئوليت اجراى صحيح فرامين بر عهده هنرجو ميباشد.